Kim jest osoba uczciwa i dlaczego Bóg wymaga od ludzi uczciwości

Ważne słowa Boga:

Musicie wiedzieć, iż Bogu podobają się ci, którzy są uczciwi. Bóg w swej istocie jest kwintesencją wierności, stąd też Jego słowom zawsze można zaufać. Co więcej, Jego czyny są nieskalane i niepodważalne. To dlatego Bogu mili są ci, którzy są wobec Niego całkowicie uczciwi. Być uczciwym zaś oznacza oddać swoje serce Bogu, być wobec Niego szczerym i otwartym we wszystkich sprawach, nigdy nie ukrywać prawdy, nie próbować zwieść tych, którzy są pod tobą i ponad tobą; a także nie robić niczego tylko po to, aby przypochlebić się Bogu. Podsumowując, być uczciwym znaczy być szczerym w swych słowach i czynach i nie mamić ani Boga, ani człowieka. To, co mówię, jest bardzo proste, ale dla was jest niezwykle trudne. Wielu wolałoby raczej trafić do piekła niż mówić i postępować uczciwie. Nic dziwnego, że dla tych, którzy są nieuczciwi, mam w zanadrzu zgoła inne traktowanie. Oczywiście doskonale wiem o tym, jak trudno jest wam zachować uczciwość. Ponieważ wszyscy jesteście niezwykle zmyślni i biegli w mierzeniu ludzi swą małostkową miarą, Moje dzieło staje się znacznie łatwiejsze. A jako że każdy z was pilnie strzeże swoich tajemnic, dobrze więc, poślę was, jednego po drugim, w sam środek nieszczęścia, aby ogień tak was „wyćwiczył”, abyście mogli potem zyskać nastawienie charakteryzujące się bezwzględną wiarą w Moje słowa. Na koniec wydrę z waszych ust słowa: „Bóg jest Bogiem wiernym”, po czym uderzycie się w piersi i zaszlochacie: „Jakże nieszczere jest serce człowieka!”. Jaki będzie w owej chwili stan waszego umysłu? Wyobrażam sobie, że nie będziecie tak pełni triumfu, jak jesteście teraz. I tym bardziej nie będziecie tak „głębocy i tajemniczy”, jak jesteście obecnie. Niektórzy zachowują się aż nazbyt pruderyjnie i starają się wyglądać na „dobrze ułożonych” w obecności Boga, lecz w obecności Ducha obnażają kły i wymachują pazurami. Czy zaliczylibyście ich do grona ludzi uczciwych? Jeśli jesteś hipokrytą, kimś, kto jest biegły w „stosunkach międzyludzkich”, powiadam ci, że niewątpliwie jesteś kimś, kto próbuje igrać drwić z Boga. Jeśli twoje słowa są pełne wymówek i bezwartościowych usprawiedliwień, wówczas powiadam, że jesteś kimś, kto zupełnie nie ma ochoty wcielać prawdy w życie. Jeśli masz wiele tajemnic, którymi nie chcesz się podzielić, i jeśli nie jesteś skory do wyjawienia innym swoich sekretów – inaczej mówiąc, swych problemów – aby szukać drogi ku światłu, to powiadam ci, że jesteś kimś, komu nie będzie łatwo zyskać zbawienia i wyłonić się z ciemności. Jeśli zaś poszukiwanie drogi prawdy sprawia ci radość, jesteś kimś, kogo zawsze opromienia światło. Jeśli rad jesteś być posługującym w domu Bożym, pracując mozolnie i sumiennie w ukryciu, zawsze dając i nigdy nie biorąc, to wówczas powiadam ci, że jesteś lojalnym świętym, gdyż nie szukasz nagrody i jesteś po prostu uczciwą osobą. Jeżeli jesteś gotowy na szczerość; jeśli jesteś skłonny poświęcić wszystko, co masz; jeśli potrafisz poświęcić życie dla Boga i wytrwać w swoim świadectwie; jeśli jesteś uczciwy do tego stopnia, że potrafisz jedynie zadowalać Boga i nie bierzesz pod uwagę siebie ani nie czerpiesz korzyści dla siebie, to powiadam, że właśnie tacy ludzie są karmieni światłem i będą żyli wiecznie w królestwie.

Fragment rozdziału „Trzy przestrogi”

Przyjemność sprawiają mi ci, którzy nie żywią wobec innych podejrzeń, i bardzo lubię także tych, którzy chętnie akceptują prawdę; tym dwóm rodzajom ludzi okazuję wielką troskę, gdyż w Moich oczach są oni uczciwymi ludźmi. Jeśli jesteś zwodniczy, twoje serce będzie cechować powściągliwość i podejrzliwość wobec wszystkich ludzi i wszystkich spraw. Z tego powodu twoja wiara we Mnie zbudowana jest na fundamencie podejrzliwości. Nigdy nie uznam takiej wiary. Nie mając prawdziwej wiary, będziesz jeszcze bardziej pozbawiony prawdziwej miłości. A jeśli jesteś w stanie wątpić w Boga i snuć na Jego temat dowolne domysły, to bez wątpienia jesteś najbardziej podstępnym z ludzi. Snujesz domysły na temat tego, czy Bóg może być podobny do człowieka: niewybaczalnie grzeszny, małostkowy, wyzuty z bezstronności i rozsądku, pozbawiony poczucia sprawiedliwości, oddany nikczemnym taktykom, zdradliwy i przebiegły, zamiłowany w złu i ciemności, i tak dalej. Czyż ludzie nie dlatego myślą w ten sposób, ponieważ nie mają najmniejszej wiedzy o Bogu? Taka wiara jest niczym innym jak grzechem! Są nawet tacy, którzy uważają, że to właśnie lizusi i pochlebcy Mi się podobają, a ci, którym brakuje tych umiejętności, będą niemile widziani i stracą swoje miejsce w domu Bożym. Czy tylko tego dowiedzieliście się przez te wszystkie lata? Czy to właśnie zyskaliście? A wasza wiedza o Mnie nie kończy się na tym niezrozumieniu; jeszcze gorsze jest wasze bluźnierstwo przeciwko Duchowi Bożemu i oczernianie Nieba. Dlatego powiadam, że taka wiara, jak wasza, spowoduje jedynie, że będziecie oddalać się ode Mnie i nasili się wasz opór w stosunku do Mnie.

Fragment rozdziału „Jak poznać Boga na ziemi”

Przez cały czas miałem i mam wobec człowieka wysokie wymagania. Jeśli twoja lojalność wiąże się z intencjami i warunkami, to wolę obejść się bez twojej tak zwanej lojalności, bo brzydzę się tymi, którzy Mnie oszukują przez swoje intencje i wymuszają na Mnie swoje warunki. Pragnę tylko, aby człowiek był wobec Mnie absolutnie lojalny i aby czynił wszystko ze względu na jedno słowo: wiarę – oraz po to, aby ją udowodnić. Gardzę waszymi umizgami, które niby mają Mnie uradować, ponieważ zawsze traktowałem was ze szczerością i dlatego życzę wam, abyście również i wy postępowali wobec Mnie z prawdziwą wiarą.

Fragment rozdziału „Czy jesteś prawdziwie wierzącym w Boga?”

W czym przejawia się bycie osobą uczciwą? Istotą sprawy jest praktykowanie prawdy we wszystkich rzeczach. Jeżeli mówisz, że jesteś uczciwy, ale zawsze starasz się nie myśleć o słowach Boga i robisz, co chcesz, to czy jest to wyrazem uczciwości? Mówisz: „Choć jestem człowiekiem słabego charakteru, mam szczerość w sercu”. Kiedy jednak spada na ciebie jakiś obowiązek, boisz się cierpienia lub tego, że jeśli mu nie podołasz, będziesz musiał ponieść odpowiedzialność. Wynajdujesz więc rozmaite wymówki, aby się od niego wymigać i polecić innych do jego wypełnienia. Czy w ten sposób wyraża się ludzka uczciwość? To jasne, że nie. Jak zatem winna zachować się osoba uczciwa? Powinna posłusznie przyjąć na siebie te obowiązki, a potem z pełnym poświęceniem i zaangażowaniem wypełnić je najlepiej jak potrafi, usiłując spełnić wolę Bożą. Wyraża się to na kilka sposobów. Jednym jest to, że powinieneś przyjąć swój obowiązek ze szczerością, nie myśląc o niczym innym i nie być nieprzekonanym. Nie kombinuj, jak zadbać o własny interes. To właśnie jest przejaw uczciwości. Kolejnym sposobem jest wkładanie w to wszystkich sił i całego serca. Mówisz: „To wszystko, na co mnie stać. Zaangażuję wszystkie swe siły i w pełni poświęcę je Bogu”. Czyż nie jest to wyrazem szczerości? Poświęcasz Bogu wszystko, co masz, i wszystko, co jesteś w stanie zrobić – oto jest przejaw uczciwości. Jeśli nie chcesz poświęcić wszystkiego, co masz, jeśli trzymasz to w ukryciu, schowane, krętaczysz, uchylasz się od obowiązków i zlecasz je komuś innemu, bo boisz się ponieść konsekwencje za nieudolną pracę, to czy to jest uczciwe? Nie, nie jest. Bycie osobą uczciwą nie jest więc tylko kwestią chęci. Jeżeli w różnych sytuacjach nie wprowadzasz jej w życie, to nie jesteś osobą uczciwą. Kiedy napotykasz problemy, musisz praktykować prawdę i mieć praktyczne sposoby wyrażania się. To jest jedyny sposób, aby być osobą uczciwą, i tylko to są przejawy uczciwego serca. Niektórzy uważają, że aby być osobą uczciwą, wystarczy po prostu mówić prawdę i nie kłamać. Czy definicja bycia uczciwym jest naprawdę tak wąska? Absolutnie nie. Musisz obnażyć swoje serce i oddać je Bogu – taką postawę powinna mieć osoba uczciwa. Uczciwość jest więc tak bardzo cenna. Co z tego wynika? To, że owo serce jest w stanie kontrolować twoje zachowanie i kontrolować twoje stany. Owo serce jest niezwykle cenne. Jeśli posiadasz tego rodzaju uczciwość, to powinieneś żyć w takim stanie, wykazywać tego rodzaju zachowanie i w taki sposób się poświęcać.

Fragment rozdziału „Ludzie mogą być prawdziwie szczęśliwi jedynie będąc uczciwymi” w księdze „Zapisy wypowiedzi Chrystusa dni ostatecznych”

Jeśli wierzysz w Boga od wielu lat, a ludzie im lepiej cię poznają, tym bardziej są przekonani o twojej uczciwości – uczciwości w słowach, wobec innych i w spełnianiu obowiązku – oznacza to, że jesteś czystą i przejrzystą osobą, przejrzystą w słowach i czynach. A jeśli przez to, co robisz i mówisz, przez wyrażane poglądy, spełniane obowiązki i uczciwe podejście w rozmowach z ludźmi inni mogą wejrzeć w twoje serce, twój charakter, a także usposobienie i dążenia oraz w twoje najskrytsze aspiracje i cele, i widzą, że jesteś uczciwą osobą – wtedy faktycznie jesteś uczciwą osobą. Jeśli wierzysz w Boga i spełniasz swój obowiązek już od jakiegoś czasu, ale ludzie czują, że nie jesteś przejrzysty w swoich wypowiedziach i nie potrafią dokładnie określić twoich poglądów, a kiedy coś robisz, nie widzą twojego serca ani najskrytszych intencji i celów; jeżeli do tego jesteś skrytą osobą, dobrą w maskowaniu się, ukrywaniu siebie, w udawaniu i zamykaniu się w sobie; jeśli ludzie, mający z tobą kontakt od kilku lat, nadal nie mają wglądu w twoje serce, ale tylko domyślają się twojego temperamentu i charakteru i wiedzą tylko, czy jesteś wybuchowy, czy flegmatyczny albo czy tylko potakujesz – jeśli widzą tylko twój charakter, ale nie mogą dojrzeć istoty twojego najgłębszego usposobienia, to masz kłopoty. Czego to dowodzi? Dowodzi to, że twoje serce nadal znajduje się pod kontrolą szatana, że nie zyskałeś nawet najmniejszej odrobiny prawdy, a twoje skażone usposobienie nie zostało w żadnym stopniu oczyszczone. Bardzo trudno takiej osobie dostąpić zbawienia. Chociaż mówią wymijająco i potrafią przegadać każdego, są mądrzy, bystrzy i mają talent w kontaktach międzyludzkich, ktokolwiek z nimi pracuje, zawsze ma wrażenie niepewności, nierzetelności, niewiarygodności – poczucie, że nie można im zaufać. Ludzie, którzy z nimi pracują, czują, że jest w nich coś ukrytego, coś nieodgadnionego. Nie tak zachowuje się prawdziwy wierzący w Boga.

Fragment rozdziału „Jedynie będąc uczciwym można urzeczywistnić prawdziwe podobieństwo do człowieka” w księdze „Zapisy wypowiedzi Chrystusa dni ostatecznych”

Dlaczego Bóg zawsze podkreślał, że ludzie powinni być uczciwi? Ponieważ jest to bardzo ważne i wiąże się bezpośrednio z tym, czy możesz zostać zbawiony, czy też nie. Niektórzy mówią: „Jestem arogancki, zadufany w sobie, porywczy, często obnażam swoją naturalność, jestem powierzchowny i próżny, uwielbiam rozśmieszać ludzi, zawsze szukam aprobaty innych…”. To są wszystko drobiazgi. Nie rozprawiaj o nich ciągle. Bez względu na swoje usposobienie czy osobowość, o ile tylko potrafisz być uczciwy, tak jak wymaga tego Bóg, możesz zostać zbawiony. Więc co powiecie: czy ważne jest, by być uczciwym? To jest najważniejsze i dlatego we fragmencie słów Bożych „Trzy przestrogi” Bóg mówi o byciu uczciwym. Chociaż w innych tekstach Bóg mówi o tym, jak żyć w duchu, jak prowadzić normalne życie duchowe, właściwe życie kościelne i jak urzeczywistniać w życiu zwykłe człowieczeństwo, nigdzie nie mówi ludziom wprost, jakim należy być człowiekiem ani jak praktykować – ale mówiąc o uczciwości, pokazuje ludziom ścieżkę i mówi, jak wprowadzić ją w życie; to jest bardzo jasne. Bóg mówi: „Jeśli masz wiele tajemnic, którymi nie chcesz się podzielić, i jeśli nie jesteś skory do wyjawienia innym swoich sekretów – inaczej mówiąc, swych problemów – aby szukać drogi ku światłu, to powiadam ci, że jesteś kimś, komu nie będzie łatwo zyskać zbawienia”. Bycie uczciwym ma związek z osiągnięciem zbawienia. Jak sądzicie, czy bycie uczciwym jest ważne? (Tak). Bóg chce ludzi, którzy są szczerzy. Jeśli potrafisz kłamać i zwodzić, to jesteś oszustem i krętaczem, złowrogą osobą, a nie uczciwym człowiekiem. A jeśli nie jesteś osobą uczciwą, to nie ma szans na to, że Bóg cię zbawi i nie ma możliwości, że zostaniesz zbawiony. Nie zmieniłeś się w kogoś, kto jest uczciwy, a mówisz, że jesteś już bardzo pobożny, że nie jesteś arogancki ani zadufany w sobie, że jesteś w stanie ponosić koszty, że potrafisz głosić ewangelię i przyprowadzić wielu ludzi do Boga. Ale nie jesteś uczciwy, nadal jesteś fałszywy i wcale się nie zmieniłeś. Czy możesz zostać zbawiony? (Nie). Zatem te słowa Boga przypominają każdemu z nas, że aby zostać zbawionym, musimy przede wszystkim być uczciwi zgodnie ze słowami i wymaganiami Boga. Musimy się otworzyć, obnażyć nasze zepsute usposobienie, być w stanie odsłonić swoje motywy i tajemnice oraz szukać drogi światła.

Fragment rozdziału „Najbardziej fundamentalna praktyka bycia uczciwą osobą” w księdze „Zapisy wypowiedzi Chrystusa dni ostatecznych”

Ponieważ Bóg prosi, aby ludzie byli uczciwi, dowodzi to, że naprawdę gardzi tymi, którzy są zakłamani, i że nie lubi ludzi fałszywych. Fakt, że Bóg nie lubi oszukańczych ludzi, oznacza, że nie lubi ich czynów, usposobienia i motywacji; to znaczy, że nie lubi On sposobu, w jaki oni postępują. Jeśli więc mamy podobać się Bogu, musimy najpierw zmienić nasze działania i sposób, w jaki żyjemy. Wcześniej, by żyć między ludźmi, polegaliśmy na kłamstwach i udawaniu, traktując je jako nasz kapitał, podstawę egzystencji, życie i fundament, na którym opieraliśmy własne postępowanie. Bóg czuł do tego odrazę. Jeśli, przebywając wśród niewierzących tego świata, nie wiesz, jak manipulować i oszukiwać, wówczas może być ci trudno trwać przy swoim. Możesz tylko kłamać, zwodzić i posługiwać się wątpliwymi, podstępnymi metodami, by się chronić i kamuflować w celu zyskania lepszego życia. W Bożym domu jest dokładnie na odwrót: im bardziej jesteś kłamliwy i im bardziej wyrafinowana sieć manipulacji towarzyszy twoim czynom i skrywa twoją osobę, tym mniej jesteś zdolny trwać przy swoim i z tym większą wzgardą Bóg cię odrzuci. Bóg przedustawnie zarządził, że tylko ludzie uczciwi mogą stać się częścią królestwa niebieskiego. Jeśli nie jesteś uczciwy i jeśli praktyka, jaką kierujesz się w życiu, nie jest ukierunkowana na uczciwość, ty zaś nie odsłaniasz swojej prawdziwej twarzy, to nigdy nie będziesz miał najmniejszej szansy na pozyskanie Bożego dzieła ani pochwały.

Fragment rozdziału „Najbardziej fundamentalna praktyka bycia uczciwą osobą” w księdze „Zapisy wypowiedzi Chrystusa dni ostatecznych”

Bóg mówi ludziom, by nie byli kłamliwi, lecz uczciwi – uczciwi w mowie i w działaniu. Przez te słowa Bóg daje ludziom możliwość upodobnienia się do prawdziwych ludzi, tak by nie przypominali szatana, który mówi jak wąż pełzający po ziemi, zawsze w sposób dwuznaczny i zaciemniający istotę rzeczy. Bóg mówi tak, by ludzie w słowach i czynach mogli prowadzić życie godne i prawe, bez ciemnej strony, bez niczego wstydliwego, z czystym sercem, w harmonii pomiędzy tym, co na zewnątrz, a tym, co w środku; by wypowiadali wszystko, co mają w sercach, a nie oszukiwali Boga i innych; by niczego nie zatajali, a serca mieli bez skazy. Właśnie to Bóg ma na celu, kiedy wymaga od ludzi uczciwości.

Fragment rozdziału „Człowiek jest największym beneficjentem Bożego planu zarządzania” w księdze „Zapisy wypowiedzi Chrystusa dni ostatecznych”

Tylko jeśli ludzie starają się być uczciwi, mogą się dowiedzieć, jak głęboko sięga ich zepsucie i czy są w jakimkolwiek stopniu podobni do człowieka; tylko jeśli praktykują uczciwość, mogą sobie zdać sprawę, ile kłamstw wypowiadają i jak głęboko ukryte są ich oszustwa i fałsz. Tylko doświadczając praktykowania bycia uczciwym ludzie mogą stopniowo poznawać prawdę o własnym zepsuciu i uświadamiać sobie własną naturę-istotę, i tylko wtedy ich zepsute usposobienie może być nieustannie oczyszczane. Tylko przez ciągłe oczyszczanie zepsutego usposobienia ludzie będą mogli zdobyć prawdę. Nie spiesz się, doświadczając tych słów. Bóg nie doskonali tych, którzy są podstępni. Jeśli twoje serce nie jest uczciwe – jeśli nie jesteś uczciwą osobą – to nigdy nie zostaniesz pozyskany przez Boga. Analogicznie, nigdy nie pozyskasz prawdy, a także nie będziesz w stanie zyskać Boga. Jeśli zaś nie możesz zyskać Boga i nie rozumiesz prawdy, co to oznacza? Oznacza to, że jesteś wrogi Bogu, jesteś z Nim niezgodny, a On nie jest twoim Bogiem. A jeśli Bóg nie jest twoim Bogiem, to nie możesz dostąpić zbawienia. Jeśli nie możesz dostąpić zbawienia, to na zawsze pozostaniesz zaciekłym wrogiem Boga i twój wynik będzie przesądzony. Tak więc, jeśli ludzie chcą być zbawieni, muszą zacząć od uczciwości. Istnieje znak wyróżniający tych, którzy ostatecznie zostaną pozyskani przez Boga. Czy wiesz, co to za znak? Jest napisane w Biblii, w Księdze Objawienia: „A w ich ustach nie znaleziono podstępu. Są bowiem bez skazy”. Kim są „oni”? Są to ci, którzy zostali udoskonaleni i pozyskani przez Boga, i ci są zbawieni. Jak Bóg opisuje tych ludzi? Jakie są cechy i przejawy ich działań? (Są bez skazy. Nie mówią kłamstw). Wszyscy powinniście zrozumieć i pojąć, co to znaczy nie mówić kłamstw: oznacza to być uczciwym. Co to znaczy być bez skazy? Jak Bóg definiuje kogoś, kto jest bez skazy? Ci bez skazy potrafią bać się Boga i unikać zła; są to ci, którzy potrafią trzymać się Bożej drogi. Tacy ludzie są doskonali w oczach Boga; są bez skazy.

Fragment rozdziału „Sześć wskaźników rozwoju życiowego” w księdze „Zapisy wypowiedzi Chrystusa dni ostatecznych”