Komentarz do Mateusza 4:17 — Jak okazywać prawdziwą skruchę

Jako katolik lubiłem chodzić do kościoła na msze, odmawiać różaniec, czytać Koronkę do Miłosierdzia Bożego itp. Często ofiarowałem pierwsze owoce i modliłem się do Pana o skruchę i wyznanie grzechów, które popełniłem. Myślałem, że naprawdę pokutowałem, aby moje grzechy zostały przebaczone i abym mógł w przyszłości wejść do królestwa niebieskiego. Jednak pewnego dnia natknąłem się w sieci na artykuł, w którym stwierdzono, że moje zachowanie nie oznacza prawdziwej skruchy. Dzięki temu artykułowi zrozumiałem: Kiedy grzeszna natura w nas zostaje oczyszczona, kiedy możemy praktykować słowa Boga, żyć słowami Boga i nie buntować się już ani sprzeciwiać się Bogu, kiedy poświęcamy się dla Boga wyłącznie z miłości do Niego, bez wszelkich osobistych intencji do wymiany, kiedy wszystko, co robimy, to wyłącznie posłuszeństwo Bogu i odwdzięczenie się za Bożą miłość, i kiedy kochamy Boga całym naszym sercem, duszą i umysłem, jest to szczera skrucha, a wtedy możemy wejść do królestwa niebieskiego. Stosowałem te słowa do siebie i widziałem swoje zachowania w prawdziwym życiu – czasami opowiadałem kłamstwa i oszukiwałem innych, aby chronić własne zyski; Poskarżyłam się Panu, gdy moja rodzina napotkała nieszczęścia…; Pokutowałem i spowiadałem się wieczorem, ale kiedy coś dotykało moich zainteresowań i napotykałem rzeczy, które mi się nie podobają, często grzeszyłem swoimi słowami. Byłem bezsilny, aby uciec od grzechów.

Pomyślałem o słowach Pana Jezusa: „Powiadam wam: Każdy, kto popełnia grzech, jest niewolnikiem grzechu. A niewolnik nie przebywa w domu na zawsze, lecz Syn przebywa na zawsze” (J 8:34-35). Pomyślałem: na co dzień żyję w stanie grzeszenia i spowiadania się. To nie jest prawdziwa skrucha. Jak mogłem wejść do królestwa niebieskiego? Dlatego zastanawiałem się, jak osiągnąć prawdziwą skruchę. Mając to pytanie na uwadze, kontynuowałem czytanie. Dziękuj Bogu za Jego miłosierdzie! Naprawdę znalazłem odpowiedź w tym artykule. Wspomniał o proroctwach Pana: „Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz [jeszcze] znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe” (J 16:12-13). „Czas bowiem, aby sąd się rozpoczął od domu Bożego” (1P 4:17). Z tych proroctw widać, że kiedy Bóg powróci w dniach ostatecznych, wykona etap dzieła sądu i wyrazi słowa sądu, aby osądzić, oczyścić i doprowadzić ludzi do wszystkich prawd, abyśmy mogli zostać oczyszczeni z naszych grzechów, osiągnij prawdziwą pokutę i wejdź do królestwa Bożego. Dlatego tylko poprzez przyjęcie dzieła sądu dokonanego przez Pana, który powrócił w dniach ostatecznych, możemy osiągnąć prawdziwą pokutę i wejść do królestwa Bożego. Dzięki Bogu za Jego miłość! W końcu znalazłem sposób na osiągnięcie prawdziwej skruchy.

Aby pomóc Wam lepiej zrozumieć tę prawdę, chciałbym podzielić się z Wami słowami Boga w tym artykule:

„Czy grzesznik taki jak ty, który właśnie został odkupiony, a nie został odmieniony ani udoskonalony przez Boga, może być człowiekiem według Bożego serca? Ponieważ nadal jesteś starą wersją siebie, w twoim przypadku prawdą jest, że zostałeś zbawiony przez Jezusa i że nie jesteś zaliczany do grzeszników z uwagi na zbawienie przez Boga, ale nie dowodzi to, że nie jesteś grzeszny i że nie jesteś nieczysty. Jak możesz być święty, jeśli nie zostałeś odmieniony? Twoje wnętrze trawią nieczystość, samolubstwo i złośliwość, a mimo to chcesz zstąpić z Jezusem. Możesz o tym tylko pomarzyć! Pominąłeś pewien krok w wierze w Boga: zostałeś jedynie odkupiony, ale nie zostałeś odmieniony. Abyś mógł stać się człowiekiem według Bożego serca, Bóg musi osobiście dokonać dzieła przemiany i obmycia ciebie. Jeśli jesteś tylko odkupiony, nie będziesz w stanie osiągnąć świętości. Nie będziesz więc się kwalifikować do otrzymania dobrych Bożych błogosławieństw, ponieważ pominąłeś kluczowy krok w Bożym dziele zarządzania człowiekiem, czyli krok przemiany i udoskonalenia. Dlatego ty, grzesznik, który właśnie został odkupiony, nie jesteś w stanie bezpośrednio otrzymać dziedzictwa Bożego” („O nazwach i tożsamości”). „Chrystus dni ostatecznych używa różnych prawd, by uczyć człowieka, obnażyć jego istotę, szczegółowo analizować jego słowa i uczynki. Te słowa obejmują różne prawdy, takie jak ludzki obowiązek, w jaki sposób człowiek powinien okazywać posłuszeństwo Bogu, w jaki sposób powinien okazywać Mu wierność, jak człowiek powinien urzeczywistniać zwykłe człowieczeństwo, a także mądrość i usposobienie Boże i tak dalej. Te słowa są w całości nakierowane na istotę człowieka i jego skażone usposobienie. W szczególności słowa, które pokazują, jak człowiek z pogardą odrzuca Boga, są wypowiadane w odniesieniu do tego, jak człowiek ucieleśnia szatana i siłę wrogą wobec Boga. Podejmując dzieło swego sądu, Bóg nie ujawnia natury człowieka w zaledwie kilku słowach. On obnaża ją, rozprawia się z nią oraz ją przycina przez długi okres czasu. Wszystkie te różne metody obnażania jej, rozprawiania się z nią oraz przycinania nie mogą być zastąpione zwykłymi słowami, ale prawdą, której człowiek wcale nie posiada. Tylko takie metody mogą być uznane za sąd. Tylko poprzez sąd tego rodzaju człowiek może się podporządkować i w pełni przekonać do Boga, a ponadto może zdobyć prawdziwe poznanie Boga. To, do czego doprowadza dzieło sądu, to zrozumienie przez człowieka prawdziwego Bożego oblicza oraz prawdy o swoim własnym buncie. Dzieło osądzania pozwala człowiekowi zdobyć duże zrozumienie woli Bożej, celu Bożego dzieła oraz tajemnic, które są dla niego niepojęte. Pozwala też człowiekowi rozpoznać i zaznajomić się ze swoją skażoną istotą oraz ze źródłem swego skażenia, a także odkryć własną brzydotę. Wszystkie te efekty wywołuje dzieło sądu, bo istota tego dzieła to tak naprawdę odkrywanie prawdy, drogi i życia Bożego przed wszystkimi tymi, którzy w Niego wierzą” („Chrystus dokonuje dzieła sądu za pomocą prawdy”).

Bible verses: quoted from www.biblia.pl. Wydawnictwo Pallottinum.